O kwasie liponowym pisałem już w styczniu. Skupiłem się wówczas na
różnorodnych jego właściwościach, wpływie na zdrowie, pomijając kwestię
cukrzycy, a to właśnie przede wszystkim w tych zaburzeniach metabolicznych kwas
liponowy jest wykorzystywany.
różnorodnych jego właściwościach, wpływie na zdrowie, pomijając kwestię
cukrzycy, a to właśnie przede wszystkim w tych zaburzeniach metabolicznych kwas
liponowy jest wykorzystywany.
Przypominając więc, jest to
specyficzny kwas tłuszczowy zawierający dwa atomy siarki w jednej cząsteczce, rozpuszcza się i w wodzie i w tłuszczu
(jest lipofilowy i hydrofilowy), co ma znaczenie przy wchłanianiu. Występuje w
formie enancjomeru (izomeru optycznego) R i S, gdzie ten pierwszy wykazuje
większą aktywność biologiczną. Badania toksykologiczne na ludziach i na
zwierzętach nie wykazują istotnych działań niepożądanych. Zdarzały się
podrażnienia przewodu pokarmowego, reakcje autoimmunologiczne, ale były to
sytuacje rzadkie, nieistotne statystycznie i występowały także w grupie
kontrolnej z podawaniem placebo.
specyficzny kwas tłuszczowy zawierający dwa atomy siarki w jednej cząsteczce, rozpuszcza się i w wodzie i w tłuszczu
(jest lipofilowy i hydrofilowy), co ma znaczenie przy wchłanianiu. Występuje w
formie enancjomeru (izomeru optycznego) R i S, gdzie ten pierwszy wykazuje
większą aktywność biologiczną. Badania toksykologiczne na ludziach i na
zwierzętach nie wykazują istotnych działań niepożądanych. Zdarzały się
podrażnienia przewodu pokarmowego, reakcje autoimmunologiczne, ale były to
sytuacje rzadkie, nieistotne statystycznie i występowały także w grupie
kontrolnej z podawaniem placebo.
(Gomes, Marilia Brito, and Carlos Antonio Negrato. „Alpha-lipoic acid as a pleiotropic compound with potential therapeutic use in diabetes and other chronic diseases.„)
Cukrzyca to choroba, w której występuje
podwyższony poziom glukozy (hiperglikemia). Wynika to z zaburzeń w metabolizmie
przede wszystkim insuliny. Jeżeli organizm doświadcza wzrostu stężenia glukozy
we krwi, następuje wzrost stężenia insuliny. W odpowiedzi na insulinę glukoza
jest konwertowana w lipidy w wątrobie i tkance tłuszczowej oraz w glikogen.
Przy cukrzycy typu 1 tkanki są odpowiednio wrażliwe na insulinę, ale trzustka
nie produkuje jej w odpowiedniej ilości, natomiast w cukrzycy typu 2 to tkanki
są oporne, niewrażliwe na działanie insuliny. Najczęstszymi przyczynami
cukrzycy są czynniki wielogenowe oraz czynniki środowiskowe. Cukrzyca determinowana
typowo genetycznie jest rzadka.
podwyższony poziom glukozy (hiperglikemia). Wynika to z zaburzeń w metabolizmie
przede wszystkim insuliny. Jeżeli organizm doświadcza wzrostu stężenia glukozy
we krwi, następuje wzrost stężenia insuliny. W odpowiedzi na insulinę glukoza
jest konwertowana w lipidy w wątrobie i tkance tłuszczowej oraz w glikogen.
Przy cukrzycy typu 1 tkanki są odpowiednio wrażliwe na insulinę, ale trzustka
nie produkuje jej w odpowiedniej ilości, natomiast w cukrzycy typu 2 to tkanki
są oporne, niewrażliwe na działanie insuliny. Najczęstszymi przyczynami
cukrzycy są czynniki wielogenowe oraz czynniki środowiskowe. Cukrzyca determinowana
typowo genetycznie jest rzadka.
Hemoglobina występuje w różnych
formach. HbF jest hemoglobiną płodową o większym powinowactwie do tlenu. Różni
się od hemoglobiny dorosłych HbA podjednostkami polipeptydowymi. Hemoglobina
HbA1c to hemoglobina do której przyłączona jest glukoza. W niektórych badaniach
na ludziach spadek bądź brak spadku poziomu hemoglobiny HbA1c był markerem
działania kwasu liponowego. I tak uzyskiwano przy podawaniu badanego związku
poprawę, chociaż nie we wszystkich próbach. Różnice można tłumaczyć poprzez
występowanie różnych enancjomerów, które jak wyżej, wykazują inne nasilenie
aktywności biologicznej. Innymi markerami było stężenie glukozy we krwi, które
również wypadało korzystniej. Spadał także poziom utlenowania lipidów oraz masa
ciała.
formach. HbF jest hemoglobiną płodową o większym powinowactwie do tlenu. Różni
się od hemoglobiny dorosłych HbA podjednostkami polipeptydowymi. Hemoglobina
HbA1c to hemoglobina do której przyłączona jest glukoza. W niektórych badaniach
na ludziach spadek bądź brak spadku poziomu hemoglobiny HbA1c był markerem
działania kwasu liponowego. I tak uzyskiwano przy podawaniu badanego związku
poprawę, chociaż nie we wszystkich próbach. Różnice można tłumaczyć poprzez
występowanie różnych enancjomerów, które jak wyżej, wykazują inne nasilenie
aktywności biologicznej. Innymi markerami było stężenie glukozy we krwi, które
również wypadało korzystniej. Spadał także poziom utlenowania lipidów oraz masa
ciała.
(źródło: http://curefordiabetes.co.uk/)
Sprawdzano także skuteczność
kwasu liponowego przy konkretnych zaburzeniach spowodowanych cukrzycą. W
retinopatii cukrzycowej kwas liponowy poprawiał wyniki elektroretinogramu. W
nefropatii cukrzycowej zaobserwowano spadek stężenia asymetrycznej
dimetyloargininy. Podawanie kwasu liponowego skutkowało poprawą funkcji
śródbłonka naczyń. W neuropatii cukrzycowej obserwowano ogólną poprawę przy
różnych dolegliwościach. W niektórych z badań kwas liponowy łączono z
genisteiną lub witaminą E. Sprawdzane dawki kwasu liponowego mieściły się
zwykle w przedziale 300 mg – 1800 mg na dobę i zarówno te najniższe jak i te
najwyższe przynosiły pozytywne rezultaty, chociaż nie w każdym eksperymencie.
kwasu liponowego przy konkretnych zaburzeniach spowodowanych cukrzycą. W
retinopatii cukrzycowej kwas liponowy poprawiał wyniki elektroretinogramu. W
nefropatii cukrzycowej zaobserwowano spadek stężenia asymetrycznej
dimetyloargininy. Podawanie kwasu liponowego skutkowało poprawą funkcji
śródbłonka naczyń. W neuropatii cukrzycowej obserwowano ogólną poprawę przy
różnych dolegliwościach. W niektórych z badań kwas liponowy łączono z
genisteiną lub witaminą E. Sprawdzane dawki kwasu liponowego mieściły się
zwykle w przedziale 300 mg – 1800 mg na dobę i zarówno te najniższe jak i te
najwyższe przynosiły pozytywne rezultaty, chociaż nie w każdym eksperymencie.
Pozytywne wyniki uzyskiwano
również w dużo większej liczbie badań na zwierzętach. Mechanizmów działania
kwasu liponowego jest wiele, innymi słowy cechuje go plejotropowość. Jest
przeciwutleniaczem. W badaniach in vitro
i in vivo wykazano, że zwiększa
aktywność transporterów glukozy błon komórkowych GLUT1 i GLUT4, poprzez zwiększenie aktywności kinazy-3-fosfatydyloinozytolu i kinazy aktywowanej mitogenami. Ponadto kwas liponowy reguluje
ekspresję czynników NFkB, regeneruje witaminę E. Chelatuje metale ciężkie.
również w dużo większej liczbie badań na zwierzętach. Mechanizmów działania
kwasu liponowego jest wiele, innymi słowy cechuje go plejotropowość. Jest
przeciwutleniaczem. W badaniach in vitro
i in vivo wykazano, że zwiększa
aktywność transporterów glukozy błon komórkowych GLUT1 i GLUT4, poprzez zwiększenie aktywności kinazy-3-fosfatydyloinozytolu i kinazy aktywowanej mitogenami. Ponadto kwas liponowy reguluje
ekspresję czynników NFkB, regeneruje witaminę E. Chelatuje metale ciężkie.
(źródło: http://diabetes.diabetesjournals.org/content/50/6/1464/F8.expansion)
Ponieważ badań dowodzących
korzystnego działania kwasu liponowego przy cukrzycy jest sporo, co weryfikują
także metaanalizy, został on wprowadzony na rynek w formie dietetycznych
środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego i jest zalecany dla
osób chorujących na cukrzycę i z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów oraz dla
osób z otyłością. Stosowanie powinno być uprzedzone konsultacją z lekarzem.
korzystnego działania kwasu liponowego przy cukrzycy jest sporo, co weryfikują
także metaanalizy, został on wprowadzony na rynek w formie dietetycznych
środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego i jest zalecany dla
osób chorujących na cukrzycę i z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów oraz dla
osób z otyłością. Stosowanie powinno być uprzedzone konsultacją z lekarzem.
Chcesz wesprzeć rozwój mojego bloga? Możesz to zrobić zostając jego patronem tutaj.
Literatura:
Gomes, Marilia Brito, and Carlos
Antonio Negrato. „Alpha-lipoic acid as a pleiotropic compound with
potential therapeutic use in diabetes and other chronic diseases.”
Diabetol Metab Syndr 6.1 (2014): 80.
Antonio Negrato. „Alpha-lipoic acid as a pleiotropic compound with
potential therapeutic use in diabetes and other chronic diseases.”
Diabetol Metab Syndr 6.1 (2014): 80.
Ilustrowana Biochemia Harpera.
Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa 2008.
Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa 2008.
Jan Gawęcki. Współczesna wiedza o
węglowodanach. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Poznań 2001.
węglowodanach. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Poznań 2001.
Koh, Eun Hee, et al.
„Effects of alpha-lipoic acid on body weight in obese subjects.” The
American journal of medicine 124.1 (2011): 85-e1.
„Effects of alpha-lipoic acid on body weight in obese subjects.” The
American journal of medicine 124.1 (2011): 85-e1.
Tadeusz Krzymowski. Fizjologia
Zwierząt. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne. Warszawa 2005.
Zwierząt. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne. Warszawa 2005.
Lepiej było by żeby ludzie zmienili tryb życia i odżywiania, z drugiej strony medykamentów sprawia wrażenie sprawnie działającego, o skutkach będzie można porozmawiać za kilka lat, jak się ujawnią ewentualne uboczne.
O skutkach ubocznych jest mowa w drugim akapicie.
Co roku mam szkolenie a na każdym nowe substancje dotąd uznawane za nieszkodliwe…
Ale myślałem nie tyle o skutkach ubocznych w rozumieniu medycznym, co o skutkach medycznych i … ekonomicznych.
Cóż, ja zająłem się działaniem na organizm i przy tak wielu badaniach in vitro, na zwierzętach i na ludziach, prowadzonych od lat myślę, że można kwas liponowy, oczywiście w odpowiedniej dawce i u osoby na niego nie uczulonej, uznać za bezpieczny.
Tak, oczywiście, tego ani mi w głowie kwestionować. Nawet zresztą jeśli czas ujawni jakieś inne skutki długotrwałego stosowania (casus kwasu acetylosalicylowego powodujący krwawienie z układu pokarmowego ) to zapewne jak w przywołany przykładzie i tak pożytki będą większe niż szkody.
Chodziło mi o coś takiego jak w przypadku paracetamolu i ibuprofenu, np jakiś czas temu stomatolog tłumaczyłami że teraz ludzie przychodzą do niej że znacznie bardziej zepsutym zębami niż na początku jej praktyki (lata 80 zeszłego wieku), bo łykną tabletkę i ból ustaje…
Gdyby tak się dało łatwo zmienić ten tryb życia i dietę, z własnych obserwacji widzę , jak ciężko jest to utrzymać, nie mówić już o osobach starszych, które całe życie na błędnej diecie, w takim przypadku to nawet nie pomoże Insulina już, a co dopiero nowsze odkrycia, przykro mi to pisać, naprawdę.
Doprawdy – nic w tym trudnego, potrzebna tylko silna motywacja.
Do regularnego treningu siłowego i wytrzymałościowego wróciłem gdy spostrzegłem że łapię zadyszkę grając z synem w piłkę. A palenie rzuciłem jak Tuskiści podnieśli akcyzę na papierosy…
W przypadku kobiet najlepiej jest… nie patrzeć w lustro! Autentycznie, bo albo uspokaja albo zniechęca.
Coraz więcej osób boryka się z cukrzycą, to niezaprzeczalny fakt… Choroba cywilizacyjna 🙁
pierwszy raz widzę studenta korzystający z innej literatury niż internetowej 😀 Szacun ^^
Ja nie ale ewidentnie jest to rzadkość 🙂 ale pierwszy raz widzę blogera korzystającego z tylu pozycji literatury 🙂 🙂 super
Dzięki! Liznęłam tego tematu podczas pisania pracy dyplomowej ale teraz mam wszystkie info w pigułce 🙂
Na szczęście nikt z moich bliskich nie choruje na cukrzycę, ale informacje warte zapamiętania:)
zbadajcie sobie ilość własnej insuliny na czczo i dopiero wtedy będziecie mogli mówić ,że nie macie problemów.
Czyli kwas liponowy może mieć zastosowanie w zapobieganiu i leczeniu powikłań cukrzycowych. Dobry post 🙂
coraz więcej osób choruje.. zbyt wygodnie żyjemy chyba.
ja kwas liponowy mam w serum na twarz:)