Wywiad z lekarzem Pawłem Szczucińskim, uczestniczącym w humanitarnych misjach medycznych, w tym w Brescii we Włoszech podczas szczytu pandemii COVID-19 w tym kraju.
 |
| Szpital Ospedale Civil w Brescii, za: Paweł Szczuciński |
Byłeś na misji medycznej we
Włoszech, w Brescii. Dlaczego się zdecydowałeś?
Włoszech, w Brescii. Dlaczego się zdecydowałeś?
Dla mnie, jako dla lekarza
Zespołu Ratunkowego PCPM [Polskiego Centrum Pomocy Międzynarodowej] była to
kolejna misja. Nasz zespół szybkiego reagowania powstał właśnie dla realizacji
tego typu wyzwań i dla nas chęć uczestniczenia w tego typu projektach jest
oczywista. Technicznie wygląda to tak, że otrzymujemy komunikat z centrali PCPM
i mamy 48 godzin, by wyruszyć. W tym czasie organizujemy sobie zastępstwa w
pracy, domykamy najpilniejsze sprawy, pakujemy się i wyjeżdżamy. W przypadku
tego wyjazdu sytuacja była o tyle inna niż w przeszłości, że i do naszego
kraju zbliżała się fala zachorowań. Musieliśmy więc indywidualnie wyważyć,
gdzie aktualnie jesteśmy bardziej potrzebni, dlatego wymagało to szczególnej
konsultacji z pracodawcami i rodzinami. Ostatecznie uznaliśmy, iż gdy
największa fala zachorowań dotrze do Polski, będziemy z powrotem bogatsi o
cenne doświadczenia. I to była słuszna decyzja.
Zespołu Ratunkowego PCPM [Polskiego Centrum Pomocy Międzynarodowej] była to
kolejna misja. Nasz zespół szybkiego reagowania powstał właśnie dla realizacji
tego typu wyzwań i dla nas chęć uczestniczenia w tego typu projektach jest
oczywista. Technicznie wygląda to tak, że otrzymujemy komunikat z centrali PCPM
i mamy 48 godzin, by wyruszyć. W tym czasie organizujemy sobie zastępstwa w
pracy, domykamy najpilniejsze sprawy, pakujemy się i wyjeżdżamy. W przypadku
tego wyjazdu sytuacja była o tyle inna niż w przeszłości, że i do naszego
kraju zbliżała się fala zachorowań. Musieliśmy więc indywidualnie wyważyć,
gdzie aktualnie jesteśmy bardziej potrzebni, dlatego wymagało to szczególnej
konsultacji z pracodawcami i rodzinami. Ostatecznie uznaliśmy, iż gdy
największa fala zachorowań dotrze do Polski, będziemy z powrotem bogatsi o
cenne doświadczenia. I to była słuszna decyzja.
Jakie wymogi trzeba było
spełnić, aby pojechać? Kto to organizował?
spełnić, aby pojechać? Kto to organizował?
Członek ZR PCPM musi być
medykiem, znać biegle język angielski, znajomość innych języków jak hiszpański,
rosyjski czy arabski są dodatkowymi atutami. Musi być zdrowy, przejść dobową rekrutację
sprawdzająca zdolności psychofizyczne i przede wszystkim umieć pracować
zespołowo. Na misjach nie ma miejsca na kłótnie, fochy i grymasy.
medykiem, znać biegle język angielski, znajomość innych języków jak hiszpański,
rosyjski czy arabski są dodatkowymi atutami. Musi być zdrowy, przejść dobową rekrutację
sprawdzająca zdolności psychofizyczne i przede wszystkim umieć pracować
zespołowo. Na misjach nie ma miejsca na kłótnie, fochy i grymasy.
 |
| Paweł Szczuciński i inni medycy. Za: Paweł Szczuciński |
Organizatorem wyjazdu był
Wojskowy Instytut Medyczny. Była to misja cywilno-wojskowa. Na miejsce
dotarliśmy wojskowym samolotem CASA, dysponowaliśmy też znacznymi ilościami
środków ochronnych, takich jak kombinezony czy lampy przepływowe UV do
dekontaminacji. Myślę, że właśnie połączenie doświadczeń PCPM z poprzednich
misji oraz doświadczeń wojskowych zdecydowało o tym, iż wyjazd przebiegł bez
zakłóceń i wykorzystaliśmy go optymalnie. W warunkach tak dużego skażenia
biologicznego jakie miało miejsce w Lombardii zachowanie absolutnej dyscypliny,
wzajemna kontrola są kluczowe. Pracowaliśmy w czteroosobowych zespołach i
wzajemnie uważaliśmy na siebie i partnerów by nie ulec skażeniu. Ten model się
sprawdził.
Wojskowy Instytut Medyczny. Była to misja cywilno-wojskowa. Na miejsce
dotarliśmy wojskowym samolotem CASA, dysponowaliśmy też znacznymi ilościami
środków ochronnych, takich jak kombinezony czy lampy przepływowe UV do
dekontaminacji. Myślę, że właśnie połączenie doświadczeń PCPM z poprzednich
misji oraz doświadczeń wojskowych zdecydowało o tym, iż wyjazd przebiegł bez
zakłóceń i wykorzystaliśmy go optymalnie. W warunkach tak dużego skażenia
biologicznego jakie miało miejsce w Lombardii zachowanie absolutnej dyscypliny,
wzajemna kontrola są kluczowe. Pracowaliśmy w czteroosobowych zespołach i
wzajemnie uważaliśmy na siebie i partnerów by nie ulec skażeniu. Ten model się
sprawdził.
W szczycie zachorowań we Włoszech umierało nawet około tysiąca osób
dziennie…
dziennie…
To były przytłaczające
doświadczenia. Działaliśmy w rejonie, który wielu z nas znało z beztroskich
wakacji. Pracowaliśmy z ludźmi na co dzień bardzo pogodnymi i otwartymi. I tacy
starali się być nawet w obliczu tej tragedii. Sytuacja, w której jednorazowo
ginie duża liczba osób, jak np. podczas powodzi czy trzęsienia ziemi, nie jest
tak trudna, jak gdy przez długi czas stopniowo narasta liczba ofiar, a personel
medyczny musi rezygnować z ratowania osób, które starałby się uratować w
normalnych warunkach. Fakt, iż byliśmy w rejonie dobrze rozwiniętej służby
zdrowia na swój sposób potęgował ten dramat. W dodatku dla naszych włoskich
przyjaciół ofiarami byli bliscy, w tym bardzo często koledzy i koleżanki z
pracy. Dodatkowo, każdego dnia chwila nieuwagi mogła prowadzić do zakażenia i
choć w większości wypadków nie pociągało to śmiertelnych konsekwencji, to
świadomość iż można przenieść wirusa np. na rodzica będącego w podeszłym wieku,
była dodatkowym obciążeniem. To sytuacja straszna i powinniśmy zarobić wszystko,
by do tego typu dramatu nie doszło w żadnym fragmencie naszego kraju.
doświadczenia. Działaliśmy w rejonie, który wielu z nas znało z beztroskich
wakacji. Pracowaliśmy z ludźmi na co dzień bardzo pogodnymi i otwartymi. I tacy
starali się być nawet w obliczu tej tragedii. Sytuacja, w której jednorazowo
ginie duża liczba osób, jak np. podczas powodzi czy trzęsienia ziemi, nie jest
tak trudna, jak gdy przez długi czas stopniowo narasta liczba ofiar, a personel
medyczny musi rezygnować z ratowania osób, które starałby się uratować w
normalnych warunkach. Fakt, iż byliśmy w rejonie dobrze rozwiniętej służby
zdrowia na swój sposób potęgował ten dramat. W dodatku dla naszych włoskich
przyjaciół ofiarami byli bliscy, w tym bardzo często koledzy i koleżanki z
pracy. Dodatkowo, każdego dnia chwila nieuwagi mogła prowadzić do zakażenia i
choć w większości wypadków nie pociągało to śmiertelnych konsekwencji, to
świadomość iż można przenieść wirusa np. na rodzica będącego w podeszłym wieku,
była dodatkowym obciążeniem. To sytuacja straszna i powinniśmy zarobić wszystko,
by do tego typu dramatu nie doszło w żadnym fragmencie naszego kraju.
Co tam dokładnie robiłeś? W
czym pomagałeś?
czym pomagałeś?
Nasza praca składała się z 3
elementów. Po pierwsze, pracowałyśmy na 12-godzinnych dyżurach, na oddziale OIT
[oddział intensywnej terapii], który został stworzony dzięki naszej obecności i
odciążył pozostałe oddziały. Wraz z włoskimi medykami zajmowaliśmy się
kompleksową opieka nad najciężej chorymi, włącznie z ich pielęgnacją. Kolejnym
istotnym elementem misji było pozyskiwanie informacji – nie ma lepszego źródła
wiedzy o nowej i nieznanej chorobie, jak tego typu miejsce, gdzie lekarze mają
tysiące pacjentów i widzą w praktyce co działa, a co nie funkcjonuje.
Szczególnie, że byliśmy w szpitalu uniwersyteckim, gdzie lekarze potrafią
dobrze interpretować dane i tworzyć protokoły lecznicze. Wreszcie, będąc na
miejscu noclegu, zajmowaliśmy się ciągłą dekontaminacją, dezynfekcją sprzętów,
pomieszczeń, ubrań, tak by zmiana powracająca na wypoczynek mogła go realizować
w bezpiecznych warunkach. W ramach pozyskiwania wiedzy odwiedziliśmy też wiele
innych oddziałów oraz tworzący się szpital modułowy. Nasz obraz sytuacji dotyczący
zarządzania w warunkach epidemii uległ olbrzymiej zmianie. Wnioski ujęliśmy w
raporcie, uczestniczyliśmy też i uczestniczymy w szeregu webinarów. Na
szczęście obecnie wygląda na to, iż przynajmniej przed jesienią nie będziemy
musieli wykorzystywać pełni pozyskanej wiedzy, ponieważ epidemia w Polsce nie
osiągnęła takich apokaliptycznych rozmiarów jak w Lombardii.
elementów. Po pierwsze, pracowałyśmy na 12-godzinnych dyżurach, na oddziale OIT
[oddział intensywnej terapii], który został stworzony dzięki naszej obecności i
odciążył pozostałe oddziały. Wraz z włoskimi medykami zajmowaliśmy się
kompleksową opieka nad najciężej chorymi, włącznie z ich pielęgnacją. Kolejnym
istotnym elementem misji było pozyskiwanie informacji – nie ma lepszego źródła
wiedzy o nowej i nieznanej chorobie, jak tego typu miejsce, gdzie lekarze mają
tysiące pacjentów i widzą w praktyce co działa, a co nie funkcjonuje.
Szczególnie, że byliśmy w szpitalu uniwersyteckim, gdzie lekarze potrafią
dobrze interpretować dane i tworzyć protokoły lecznicze. Wreszcie, będąc na
miejscu noclegu, zajmowaliśmy się ciągłą dekontaminacją, dezynfekcją sprzętów,
pomieszczeń, ubrań, tak by zmiana powracająca na wypoczynek mogła go realizować
w bezpiecznych warunkach. W ramach pozyskiwania wiedzy odwiedziliśmy też wiele
innych oddziałów oraz tworzący się szpital modułowy. Nasz obraz sytuacji dotyczący
zarządzania w warunkach epidemii uległ olbrzymiej zmianie. Wnioski ujęliśmy w
raporcie, uczestniczyliśmy też i uczestniczymy w szeregu webinarów. Na
szczęście obecnie wygląda na to, iż przynajmniej przed jesienią nie będziemy
musieli wykorzystywać pełni pozyskanej wiedzy, ponieważ epidemia w Polsce nie
osiągnęła takich apokaliptycznych rozmiarów jak w Lombardii.
Czy było to wymagające?
Męczące? Frustrujące? Dobijające? A może pobudzające i motywujące do dalszej
pracy?
Męczące? Frustrujące? Dobijające? A może pobudzające i motywujące do dalszej
pracy?
Bez wątpienia największym
wyzwaniem było uchronienie się od zakażenia i praca w tych warunkach. Przez
kilkanaście godzin trzeba ostrożnie poruszać się w kombinezonie, rękawiczkach,
goglach i masce. Banalne czynności są w tych warunkach trudne. Trzeba mówić
głośno ponieważ ma się maskę na ustach, a partnerzy mają zasłonięte kapturem
uszy. Podczas ubierania, a zwłaszcza rozbierania się, łatwo o błąd, który w
warunkach tak wielkiego skażenia może skończyć się zakażeniem, a to z kolei może
pociągnąć za sobą infekowanie kolejnych osób i w rezultacie konieczność
zakończenia misji przed czasem. Na szczęście tak się nie stało.
wyzwaniem było uchronienie się od zakażenia i praca w tych warunkach. Przez
kilkanaście godzin trzeba ostrożnie poruszać się w kombinezonie, rękawiczkach,
goglach i masce. Banalne czynności są w tych warunkach trudne. Trzeba mówić
głośno ponieważ ma się maskę na ustach, a partnerzy mają zasłonięte kapturem
uszy. Podczas ubierania, a zwłaszcza rozbierania się, łatwo o błąd, który w
warunkach tak wielkiego skażenia może skończyć się zakażeniem, a to z kolei może
pociągnąć za sobą infekowanie kolejnych osób i w rezultacie konieczność
zakończenia misji przed czasem. Na szczęście tak się nie stało.
 |
| Wnętrze szpitala. Za: Paweł Szczuciński |
Poza tym, będąc poza pracą dalej
trzeba uważać, by np. nie wyjść poza strefę zieloną [bezpieczną] bez maski. Ta
sytuacja wymuszała na nas ciągłą kontrolę siebie i otoczenia. Trzeba było
zwolnić działania, bardzo się koncentrując. Raz dostałem ważny telefon i mało
brakowało, a wszedłbym do strefy zielonej, czyli bezpiecznej, bez
dekontaminacji, co spowodowałoby skażenie tej strefy. Może nikt by się nawet
nie zaraził, ale trzeba by przeprowadzić ponowną i długotrwałą dezynfekcję. Z drugiej strony to pozwala zmienić rytm funkcjonowania. Uczymy się, że
zwyczajowy pośpiech jest nieuzasadniony.
trzeba uważać, by np. nie wyjść poza strefę zieloną [bezpieczną] bez maski. Ta
sytuacja wymuszała na nas ciągłą kontrolę siebie i otoczenia. Trzeba było
zwolnić działania, bardzo się koncentrując. Raz dostałem ważny telefon i mało
brakowało, a wszedłbym do strefy zielonej, czyli bezpiecznej, bez
dekontaminacji, co spowodowałoby skażenie tej strefy. Może nikt by się nawet
nie zaraził, ale trzeba by przeprowadzić ponowną i długotrwałą dezynfekcję. Z drugiej strony to pozwala zmienić rytm funkcjonowania. Uczymy się, że
zwyczajowy pośpiech jest nieuzasadniony.
Dla mnie takie warunki dobrze
działają, poczucie że otaczają mnie ludzie na których mogę liczyć i którzy
czuwają nie tylko nad swoim ale też i nad moim bezpieczeństwem było ważnym
doświadczeniem.
działają, poczucie że otaczają mnie ludzie na których mogę liczyć i którzy
czuwają nie tylko nad swoim ale też i nad moim bezpieczeństwem było ważnym
doświadczeniem.
Jak wygląda śmierć spowodowana
COVID-19? Co się dzieje z ciałem, co bezpośrednio prowadzi do zgonu?
COVID-19? Co się dzieje z ciałem, co bezpośrednio prowadzi do zgonu?
Są różne mechanizmy, często jest
to następstwo masywnych zaburzeń zatorowo-zakrzepowych. COVID-19 to jeszcze
słabo poznana choroba, co ciekawe na pewnym etapie nie zalecano ze względów
epidemiologicznych wykonywania sekcji, ale obecnie zaleca się, by dobrze poznać
mechanizmy prowadzące do zgonu. Co istotne, wirus bezpośrednio atakuje pęcherzyki
płucne i często je niszczy. Obraz płuc w TK [tomografii komputerowej] bywa makabryczny,
płuca są przewodnione, struktury sklejają się, a po zejściu choroby zdarza się,
że doszło do nieodwracalnych zmian na poziomie histologicznym [tkankowym]. To,
co zaczyna zwracać uwagę lekarzy, to duża liczba samobójstw – być może wirus
wywołuje pewien wpływ na OUN [ośrodkowy układ nerwowy], ale jest zbyt wcześnie,
by coś na ten temat powiedzieć, bo analizy suicydologiczne zawsze są
wieloczynnikowe i trudne.
to następstwo masywnych zaburzeń zatorowo-zakrzepowych. COVID-19 to jeszcze
słabo poznana choroba, co ciekawe na pewnym etapie nie zalecano ze względów
epidemiologicznych wykonywania sekcji, ale obecnie zaleca się, by dobrze poznać
mechanizmy prowadzące do zgonu. Co istotne, wirus bezpośrednio atakuje pęcherzyki
płucne i często je niszczy. Obraz płuc w TK [tomografii komputerowej] bywa makabryczny,
płuca są przewodnione, struktury sklejają się, a po zejściu choroby zdarza się,
że doszło do nieodwracalnych zmian na poziomie histologicznym [tkankowym]. To,
co zaczyna zwracać uwagę lekarzy, to duża liczba samobójstw – być może wirus
wywołuje pewien wpływ na OUN [ośrodkowy układ nerwowy], ale jest zbyt wcześnie,
by coś na ten temat powiedzieć, bo analizy suicydologiczne zawsze są
wieloczynnikowe i trudne.
Jakie były reakcje Włochów na
epidemię? Tych zwykłych, jak i kolegów lekarzy, pielęgniarek, ratowników czy
diagnostów?
epidemię? Tych zwykłych, jak i kolegów lekarzy, pielęgniarek, ratowników czy
diagnostów?
Włosi są bardzo, bardzo dzielni.
Ci, z którymi pracowaliśmy, imponowali nam niezwykle: kompetencjami,
opanowaniem, organizacją, wytrwałością. Ale są tylko ludźmi, więc gdy w nocy
nieco spadło tempo pracy i zmniejszył się poziom adrenaliny ujawniali emocje, smutek,
czasem łzy.
Ci, z którymi pracowaliśmy, imponowali nam niezwykle: kompetencjami,
opanowaniem, organizacją, wytrwałością. Ale są tylko ludźmi, więc gdy w nocy
nieco spadło tempo pracy i zmniejszył się poziom adrenaliny ujawniali emocje, smutek,
czasem łzy.
Ludzie spotykani na ulicach byli
bardzo przygaszeni, epidemia zniszczyła na pewien czas ich kulturę życia i nie
wiadomo kiedy uda się to odbudować. Trzeba tu podkreślić, że mieszkańcy
Lombardii nie ucierpieli bardzo podczas wojny [II Wojny Światowej] i tego typu
kataklizm był dla nich czymś zupełnie nowym. Z pewnością na długo zmieni to
ludzi w Bergamo i Brescii. Dodatkowo fakt, iż wielu ludzi nie mogło pożegnać
się z bliskimi, którzy ostatnie chwile spędzali sami, a potem ich ciała
trafiały do kremacji, by ostatecznie być pogrzebane tylko w obecności grabarzy,
będzie pogłębiać traumy.
bardzo przygaszeni, epidemia zniszczyła na pewien czas ich kulturę życia i nie
wiadomo kiedy uda się to odbudować. Trzeba tu podkreślić, że mieszkańcy
Lombardii nie ucierpieli bardzo podczas wojny [II Wojny Światowej] i tego typu
kataklizm był dla nich czymś zupełnie nowym. Z pewnością na długo zmieni to
ludzi w Bergamo i Brescii. Dodatkowo fakt, iż wielu ludzi nie mogło pożegnać
się z bliskimi, którzy ostatnie chwile spędzali sami, a potem ich ciała
trafiały do kremacji, by ostatecznie być pogrzebane tylko w obecności grabarzy,
będzie pogłębiać traumy.
Byłeś na miejscu i wiele
widziałeś. Co byś powiedział osobie, która głosi teorie spiskowe, że pandemia
to mistyfikacja i prawie nikt nie zmarł? Oraz z drugiej strony, co byś
powiedział, a może pokazał komuś, kto twierdzi, że we Włoszech na ulicach są
tysiące ciał, a media to ukrywają?
widziałeś. Co byś powiedział osobie, która głosi teorie spiskowe, że pandemia
to mistyfikacja i prawie nikt nie zmarł? Oraz z drugiej strony, co byś
powiedział, a może pokazał komuś, kto twierdzi, że we Włoszech na ulicach są
tysiące ciał, a media to ukrywają?
Pewni ludzie, niezależnie od
okoliczności, zawsze będą wierzyć w spiski. A gdy mówimy, jak było, to uznają
nas za element tego spisku. Ja, choć incydentalnie, kilkukrotnie zostałem
zaatakowany przez antyszczepionkowców przy okazji tego wyjazdu. Ci ludzie są po
prostu chorzy z nienawiści i nie ma sensu z nimi toczyć dyskusji. Co do reszty,
mogę potwierdzić, że sytuacja w Lombardii gdy tam byliśmy, była tragiczna i
nikt niczego ani nie wyolbrzymiał ani nie ukrywał. Pojawiały się w sieci dziwne
przekazy – choćby ukazujące rzekomo podpalony maszt 5G w Bergamo „winny
epidemii”, ale to margines.
okoliczności, zawsze będą wierzyć w spiski. A gdy mówimy, jak było, to uznają
nas za element tego spisku. Ja, choć incydentalnie, kilkukrotnie zostałem
zaatakowany przez antyszczepionkowców przy okazji tego wyjazdu. Ci ludzie są po
prostu chorzy z nienawiści i nie ma sensu z nimi toczyć dyskusji. Co do reszty,
mogę potwierdzić, że sytuacja w Lombardii gdy tam byliśmy, była tragiczna i
nikt niczego ani nie wyolbrzymiał ani nie ukrywał. Pojawiały się w sieci dziwne
przekazy – choćby ukazujące rzekomo podpalony maszt 5G w Bergamo „winny
epidemii”, ale to margines.
To pokaż te zdjęcia ciał, panie psychologu, specjalisto od epidemii. Gdzie są zdjęcia, nagrania? No pokaż.
No nie wiem, może nie udostępniają z czystej przyzwoitości i szacunku dla chorych i zmarłych? Są w sieci zdjęcia ciężarówek wywożących zmarłych.
dziennikarka włoska mówiła, że są to stare zdjęcia pochówków utopionych na morzu migrantów…
A po co Ci zdjęcia? Przecież i tak byś powiedział, że są sfałszowane.
Moja siostra widziala na zywo, bo tam mieszka. Sfalszowali jej oczy rozumiem?
"dziennikarka włoska mówiła, że są to stare zdjęcia pochówków utopionych na morzu migrantów"
Że NIEKTÓRE zdjęcia to zdjęcia (ja wiem o jednym) z pochówku utopionych w morzu migrantów. Internauci szynko odkryli, że z jednym ze zdjęć które ktoś zamieścił w sieci jest coś nie tak właśnie dlatego, że pomieszczenie w którym znajdowały się trumny wyglądało inaczej niż wnętrz kościoła w Bergamo, które było widoczne na innych zdjęciach. Nie znaczy to, że z innymi zdjęciami, które już niewątpliwie przedstawiają wnętrz kościoła w Bergamo jest coś nie tak. Chyba, że ktoś z jakiegoś powodu przetransportował topielców całą drogę na Północ Włoch tylko po to, żeby poustawiać trumny w jednym z tamtejszych kościołów.
Innymi słowy zdjęcie przedstawiające trumny z wyłowionymi migrantami nie jest zdjęciem z kościoła z Bergamo. Na zdjęciach z kościoła w Bergamo w trumnach nie leżą zwłoki wyłowionych migrantów.
Dlatego powstało RODO i ochrona danych osobowych żeby ludzie nie biegali ze zdjęciami i nie wymachiwali nimi po serwisach społecznościowych na prawo i lewo
On jest lekarzem czy paparazzim?? Myślisz że on przyjechał tam robić zdjęcia zmarcłych będąc ubranym w kombinezonie??
To co zwraca uwage lekarzy to duza liczba samobojstw…a co mają ludzie robić jak tracą dorobki życia ? Doszukujcie sie jeszcze tego że nerwy atakuje. Nerwy to ludziom atakuje jak takie głupoty czytają.
Bardzo fajny wywiad, daje do myślenia. Niestety nie wiem co z tymi antyszczepionkowcami. Nie chcę obrażać, ale no zachowują się faktycznie agresywnie. Jak jakaś sekta…
Zachowują się dokładnie według schenatu takiego jak osoby obierające jajka ze skorupy od tej grubszej strony
Po co były te szopki w prasie zachodniej z trumnami i opisem, że zmarło tyle osób z powodu CV, a to byli uchodźcy, którzy u wybrzeża Włoch utonęli? te zdjęcia z różnych miast we Włoszech, USA gdzie pokazywano te same ujęcia, ale podpisane innymi rejonami świata i innymi szpitalami pokazujące manekiny niby ratowane i zmarłe z powodu CV? komu na tym zależy tak mieszać ludziom w głowach? Dlaczego minister zdrowia zmienia zdanie co parę dni co do noszenia lub nie maseczek? dlaczego są lepsi i gorsi? tłum rządowych ludzi możne być blisko siebie, a normalni obywatele nie? ty nie mogłeś jechać na święta wielkanocne do rodziny, a prezydent już bez problemu? lasy? cmentarze? po co ta szopka?
No szkoda tylko, że są ludzie mądrzy i ludzie mądrzejsi. Zwłaszcza ci mądrzejsi, który uważają się za nieomylnych i myślą, że rządy na świecie działają w naszym interesie. Szkoda też, że ci mądrzejsi nie mają zdolności do łączenia faktów takich jak te same obrazki pokazywane w TV, ze szpitala w USA, Włoch, Hiszpanii. Nikt z nich nawet nie zwrócił uwagi, że to ta sama sala szpitalna, albo że zdjęcia z trumnami to stare video sprzed kilku lat. Czemu wy mądrzejsi uważacie te wszystkie fakty za teorie spiskowe? Czemu po ujawnieniu niepodważalnych dowodów, zmieniacie temat jakby nigdy nic? Dlaczego wy mądrzejsi nie chcecie zauważyć tego co się dzieje w otaczającym was świecie? Bo wasz światopogląd by się załamał, musielibyście przyznać się do błędu, przyznać się , że przez całe życie byliście w błędzie, a to jest trudne.
Czemu telewizje używają nieaktuapnych materiałów wideo? Bo ludzie z jakiegoś powodu muszą oglądać kretyńskie kanały newsowe 24h. W sytuacji zamkniętych granic, miast, prowincji jak wyobrażasz sobie normalną pracę dziennikarzy? To, że kłamliwie podpisują stare materiały jest nietyczne, ale niczego nie dowodzi.
Twoja "zdolność łączenia faktów" nie jest niczym innym jak uspokajającym mechanizmem Twojego mózgu. Bez niej musiałbyś pogododzić się ze swoją niewiedzą, bezradnością w obliczu śmierci i przypadkowości życia. Epidemie są naturalną częścią historii ludzkości. Doradzam Ci wyłączyć telewizor i komputer, a w uzyskanym w ten sposób czasie przeczytać książkę. Tylko nie taką, która "uczy łączyć fakty" tylko taką, która pokazuje jakiś mały wycinek faktycznej rzevzywistości.
Ten pan lekarz co był na misji we Włoszech nie wspomniał nic o tym, dlaczego ludzie umierali na virusa COVID 19. Wiekszość ludzi, która była ofiarą wirusa COVID 19 nie zmarła bezpośrednio na koronawirusa. Wirus ten nie był bezpośrednią przyczyną zgonu. Na COVID 19 umierali starsi, schorowani ludzie z innymi przewlekłymi chorobami. Zdrowy człowiek nie ma co się obawiać o swoje zdrowie.
Propaganda jest szerzona na cały świat. W Niemczech lekarze specjaliści od wirusów są uciszani przez media i nazywani wariatami
Ten koronawirus to tylko pretekst do wywołania kryzysu gospodarczego , na którym ktoś się wzbogaci…
szybko, ostatnia szansa na złapanie mózgu, który CI wypadł przez dziurkę z ucha.
https://www.worldometers.info/world-population/ https://www.worldometers.info/coronavirus/?zarsrc=30
Panie Pawle od dłuższego czasu pytam różnymi drogami różnych lekarzy o ID2020. Czy Pan jako lekarz ma wiedzę dlaczego cyfrowy paszport ma być powiązany że szczepionkami i dlaczego taki nacisk kładzie się właśnie na szczepionkę COVAX?
Panie Pawle nie wiem czy czytał Pan o dodawaniu gonadotropiny do szczepionek która w przyszłości powodowała problemy z utrzymaniem ciąży przez kobiety. Takie szczepionki były podawane m.in. w krajach afrykańskich. Pisały o tym serwisy informacyjne na całym świecie, choć wiadomość ta nie zdobyła rozgłosu medialnego.
Panie Pawle proszę się więc nie dziwić, że są osoby które obawiają się że również w polsce coś takiego może być dodawane do szczepionek. Tym bardziej że żaden państwowy instytut nie bada wyrywkowo składu szczepionek.
To jest realny powód dlaczego ludzie są za dobrowolnością szczepień – Pan nazywa ich antyszczepionkowcami.
Nie dziwi mnie więc że osoby które znają temat paszportu cyfrowego powiązanego ze szczepionkami, stają się jego przeciwnikami. Paradoksalnie osoby które nie mają o tym pojęcia są właśnie zwolennikami przymusu szczepień – ich poglądy nie mają oparcia w wiedzy o faktach.